ΕΛΛ-ΟΙΝΩΝ ΧΩΡΑ

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ζούμε μια εκρηκτική ανάπτυξη του αριθμού των οινοποιείων και κατά συνέπεια των νέων ετικετών που εμφανίζονται. Λογικό είναι να ακολουθούν και οι αξιολογήσεις των κρασιών αυτών. Εκατοντάδες γίνονται κάθε μήνα σε διαγωνισμούς, στα πλαίσια εκθέσεων, από περιοδικά και εφημερίδες, στο διαδίκτυο. Τι αξιολογούμε όμως και ποια η χρησιμότητα των αποτελεσμάτων στον καταναλωτή-φίλο του κρασιού.

Το κρασί είναι ένα πολύ ιδιαίτερο προϊόν. Εχει δύο μεγάλα πλεονεκτήματα. Το ένα είναι ότι η κατανάλωσή του είναι πάντοτε ασφαλής από άποψη υγείας – το ποσό περιεχόμενη αλκοόλης και το pH δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη παθογόνων μικροοργανισμών- καθώς και ότι είναι μια σπάνια περίπτωση όπου το προϊόν αλλοίωσης ενός είδους διατροφής είναι εξίσου χρήσιμο με το αρχικό. -τι άλλο από το ξύδι δίνει γεύση, άρωμα, και νοστιμιά σε δεκάδες συνταγές μαγειρικής-. Το άλλο πλεονέκτημα είναι ότι πρόκειται για ζωντανό οργανισμό. Απ’ αυτή την άποψη μοιάζει με τον ίδιο τον άνθρωπο . Γεννιέται, έχει νεότητα, ωριμότητα και τέλος γηρατειά. Μάλιστα στην περίπτωση του κρασιού εκτός από την όψη αλλάζει και ο χαρακτήρας , πράγμα που δυστυχώς η ευτυχώς δύσκολα συμβαίνει σε ανθρώπους.

Είναι φανερό λοιπόν ότι η αξιολόγηση του περιεχομένου μιας φιάλης αφορά στη στιγμή που γίνεται και μόνο. Και μπορεί στα ερυθρά κρασιά με μεγάλο χρόνο ζωής οι αλλαγές να είναι συνήθως κάπως αργές και επιθυμητές αλλά στα λευκά είναι δραματικές. Πόσες φορές έχουμε αντικρίσει τελείως υποβαθμισμένα κρασιά όπου το μόνο που έχει μείνει σταθερό είναι το καρτελάκι με την αρχική τιμή. Πρόσφατα είδαμε σε ράφι λευκό κρασί του 2004, σαφώς οξειδωμένο, με τιμή 25€ που πιθανώς να την άξιζε αλλά πριν 4 χρόνια, ή ερυθρό nouveaux? του 2005 να πουλιέται το 2008! Ισως θα έπρεπε να γίνονται και αξιολογήσεις σε αυτή την βάση, απ΄οπου θα προέκυπταν πιο δίκαιες αποτιμήσεις των κρασιών.

Γ.Α.  4/08