Αψυκτο-αφιλτράριστο

  Όπως είναι γνωστό, το κρασί για να έρθει στην συνηθισμένη του εμπορεύσιμη μορφή υποβάλλεται σε δύο επώδυνες γι’ αυτό διαδικασίες, το φιλτράρισμα και την ψύξη, που μόνο σκοπό έχουν την απόκτηση μιας ΤΕΧΝΗΤΗΣ διαύγειας αφ’ ενός και την αποφυγή σχηματισμού των ΑΠΟΛΥΤΑ φυσιολογικών λευκών κρυστάλλων στον πυθμένα της φιάλης (άλατα κρασιού – τρυγία) αφ’ετέρου. Για να γίνει αυτό εφικτό, το κρασί κάνει μία μεγάλη πορεία μέσα από αντλίες, φίλτρα χώματος, χάρτινες πλάκες, μεμβράνες, ακραίες θερμοκρασίες, αναδεύσεις, υψηλές πιέσεις, οξυγονώσεις κ.λπ. Πολλές φορές με τη χρήση πρόσθετων για την υποβοήθηση αυτών των διαδικασιών. Το αποτέλεσμα είναι να χάνονται πολλά από τα ευαίσθητα αρώματα που έχουν παραχθεί κατά την αλκοολική ζύμωση. Ο αρωματικός χαρακτήρας του κρασιού έχει μειωμένη ένταση και πολυπλοκότητα. Το σώμα και η γεύση γίνονται φτωχότερα, η δροσιά και η φρεσκάδα χάνονται. Το αντίθετο μας δίνει το αφιλτράριστο(φυσικά διαυγασμένο)-άψυκτο κρασί. Μεταφέρει μέσα στη φιάλη ολόκληρο τον γευστικό και αρωματικό πλούτο που η κάθε ποικιλία αμπελιού κληροδοτεί στο κρασί.

  Ευτυχώς η εξέλιξη της οινολογίας έρχεται να δώσει απάντηση τουλάχιστο στον τομέα της ψύξης. Η παρατήρηση ότι κρασιά που ωρίμαζαν για αρκετό διάστημα πάνω στις οινολάσπες, παρουσίαζαν μειωμένη τάση για σχηματισμό τρυγικών αλάτων, οδήγησε στην απομόνωση μιάς απόλυτα φυσικής ουσίας που υποκαθιστά την ψύξη. Η συνέχεια αναμένεται συναρπαστική!

Γ.Α.  4/08