ΕΛΛ-ΟΙΝΩΝ ΧΩΡΑ

 To διαδίκτυο αποτελεί σίγουρα μια ανεξάντλητη δεξαμενή για την άντληση ενημέρωσης και πληροφοριών για οποιοδήποτε θέμα. Το πρόβλημα είναι ότι ακριβώς λόγω της δομής του είναι δύσκολο να διαπιστωθεί η εγκυρότητα και η ακρίβεια των παρεχόμενων πληροφοριών. Πριν λίγες μέρες ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ιστοσελίδα, ένας από τους ιδρυτές ενός από τα δημοφιλέστερα site, του γνωστού wikipedia, διαμαρτυρόμενος, γιατί όπως λέει η κατάσταση είναι πλέον εκτός ελέγχου. Πολλοί παρατηρούν πλέον ότι τα άρθρα της wikipedia είναι γεμάτα λάθη και ανακρίβειες. Τα παραπάνω δεν ακυρώνουν με τίποτα το γεγονός ότι το internet αποτελεί επανάσταση στο χώρο της ενημέρωσης, απλώς δείχνουν ότι οι επισκέπτες των ιστοσελίδων πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί.

 Παρόμοιο πρόβλημα εμφανίζεται στις σχετικές με το κρασί ιστοσελίδες, ειδικά όσον αφορά στο τομέα ενημέρωσης. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου καλούνται οι επισκέπτες της ιστοσελίδας να επισκεφθούν το ΟΙΝΟΡΑΜΑ του 2006 αρχή Μαρτίου! ή τη ΔΕΤΡΟΠ του?! (2007 πιθανόν) ή να ενημερωθούν με κεντρικό άρθρο για τον τρύγο του 2000!(άκρως επίκαιρο) ή παρουσιάζονται κρασιά που έχουν προ πενταετίας ή δεκαετίας αποσυρθεί από την αγορά με τιμές σε δραχμές!(προφανώς για τις συγκεκριμένες ιστοσελίδες η Ελλάδα δεν έχει μπεί ακόμη στη ζώνη του ευρώ)Στην GreekWineland πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε ιστοσελίδα, ειδικά για το κρασί, πρέπει να είναι σύγχρονη, ζωντανή, έγκυρη, ενημερωμένη και να διακρίνεται για το σεβασμό προς τον επισκέπτη της. 

Γ.Α.  2/08

  Από αναγγελία του περιοδικού EuroWine για θέματα που θα μπουν στο επόμενο τεύχος:

 « - Mediterranean wines (Provence/Languedoc, Spain, Tunisia, Croatia …,

- Estremadura(Portugal)»

  Η Ελλάδα στις … Νομίζω ότι αδικούμε τον ελληνικό αμπελώνα, τα κρασιά που παράγονται από τους οινοποιούς και τους αμπελουργούς, όταν περιορίζουμε το μέγεθός τους ώστε να χωρούν σε... Η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

 Το θέμα είναι να αποτυπωθεί αυτή η πραγματικότητα στα διεθνή έντυπα κρασιού και να γίνει συνείδηση στους ειδικούς τους χώρου η μεγάλη αλλαγή που έχει συμβεί στην ελληνική οινοπαραγωγή την τελευταία δεκαπενταετία. Δεν αρκεί να συμβιβαζόμαστε με το γεγονός ότι τώρα βρισκόμαστε στις… ενώ πριν λίγα χρόνια δημοσιεύονταν άρθρα, όπως το εξωφρενικό “better dead than greek red” σε μεγάλη αγγλική εφημερίδα. Πρέπει να κατακτήσουμε τη θέση που μας ανήκει στο παγκόσμιο οινολογικό χάρτη.

Γ.Α.  2/08

  Πριν από λίγες μέρες έγινε στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία η έκθεση Βορ-οινά. Πολύ καλή διοργάνωση σε ένα πολύ όμορφο χώρο με μεγάλη συμμετοχή, τόσο από ανθρώπους του κρασιού όσο και οινόφιλους. Πέρασα από όλα σχεδόν τα stands και μαζί με φίλο οινοποιό-εκθέτη αποφασίσαμε να σταθούμε κυρίως στα παρουσιαζόμενα λευκά κρασιά. Καθώς προχωρούσαμε στις δοκιμές, γινόταν όλο και πιο φανερό ένα βασικό χαρακτηριστικό: η κυρίαρχη παρουσία του Sauvignon Blanc.

  Τα κορυφαία κρασιά κάθε παραγωγού ήταν παραλλαγή στο ίδιο θέμα Sauvignon Blanc μόνο του, με λίγο βαρέλι, με ασύρτικο, με μαλαγουζιά, με ...,η και χωρίς να αναφέρεται καθόλου! Σίγουρα η εικόνα ήταν μία επίδειξη δύναμης των οινοποιείων, γιατί τα περισσότερα κρασιά εξέφραζαν απόλυτα το δυναμικό της ποικιλίας, με τυπικότητα στο σύνολο, αρωματική ένταση και σύνθετη γεύση. Είναι φανερό ότι μπορούμε να οινοποιήσουμε άψογα την κοσμοπολίτικη αυτή ποικιλία. Το θέμα είναι κατά πόσο το γεγονός αυτό συμβάλλει στην προώθηση του βασικού μας στόχου που πρέπει να είναι ένας: Η διεθνής καταξίωση και αναγνώριση του ελληνικού κρασιού.

  Έχουμε μία πολύ καλή ομάδα – οινοποιεία, οινολόγους, αμπελουργούς -, γιατί να παίζουμε τους αντιπάλους εκτός έδρας;  στην Αυστραλία, την Νότιο Αφρική, τις Ηνωμένες Πολιτείες, αφού διαθέτουμε μία πραγματικά καυτή έδρα: τις ελληνικές ποικιλίες, άρρηκτα συνδεδεμένες με τις αντίστοιχες περιοχές και το μικροκλίμα τους, διάσπαρτες σε όλη την Ελλάδα. Παραδοσιακές και νέες οινοπαραγωγές χώρες, άλλες με όπλο την ποιότητα και άλλες τις χαμηλές τιμές κατακτούν την παγκόσμια αγορά. Μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα η απάντησή μας πρέπει να κινηθεί σε δύο άξονες: διαφορετικότητα και ποιότητα. Και οι δύο εξυπηρετούνται απόλυτα από το τεράστιο ποικιλιακό δυναμικό που διαθέτουμε. Απλώς στην πλειοψηφία του παραμένει αναξιοποίητο και ουσιαστικά και επικοινωνιακά. Οινολογικά έχουμε κάνει αρκετά βήματα για την ανάδειξή του, σε επίπεδα αμπελιού ελάχιστα. Οι προσπάθειες πρέπει να ενταθούν σε αυτήν την κατεύθυνση. Είναι μονόδρομος.

Γ.Α.  2/08

Το διαβάσαμε και αυτό. Από ολοσέλιδη καταχώρηση σε σοβαρή και έγκυρη έκδοση για το κρασί. Η καταχώρηση αφορά σε εστιατόριο πολυτελείας, που φιλοδοξεί να αποτελεί αιχμή του δόρατος της τουριστικής βιομηχανίας. Ο υπέρτιτλος διαφημίζει πως εδώ «θα δοκιμάσουμε την πιο γευστική Μεσογειακή κουζίνα» και συνεχίζει το κείμενο: «Ο chef προτείνει φρέσκο κρέας υψηλής ποιότητας από την Αμερική και συγκεκριμένα μπριζόλα T-bone, tenderloin και prime rib» και σαν εναλλακτική λύση «Αυστραλιανό sirloin»!! για να κλείσει με το συμπέρασμα ότι ο επισκέπτης θα ζήσει εκεί την «απόλυτη Μεσογειακή εμπειρία».

Κι' έτσι πληροφορηθήκαμε και μάλιστα με τον πιο έγκυρο τρόπο ότι η ύψιστη έκφραση της Μεσογειακής κουζίνας είναι το Αυστραλιανό T-bone! Αξιοσημείωτο είναι ότι από το πνεύμα της καταχώρησης φαίνεται ότι απευθύνεται στον ξένο επισκέπτη της Αθήνας. Αν πιστεύουμε πως προσεγγίζουμε τον ενδιαφερόμενο για τις πραγματικά εκπληκτικές γεύσεις της Μεσογειακής κουζίνας με βασικό πιάτο αμερικάνικη μπριζόλα, έ κάτι δεν υπολογίζουμε σωστά.

Γ.Α.  2/08